Фотографите снимиле исклучително редок феномен – познат и како „црвени елфи“ – наспроти позадината на Млечниот Пат.
Тројца фотографи од Нов Зеланд снимаа исклучително редок светлосен феномен познат како „црвен елфи“ или црвена молња – еден од најретките природни настани во светот, во кој на небото се појавуваат светли, црвеникави блесоци, пишува The Guardian.
Новозеландскиот фотограф Том Реј и шпанските фотографи Ден Зафра и Хозе Кантабрана тргнаа да го фотографираат Млечниот Пат над глинените карпи на Омарама на Јужниот Остров на 11 октомври. Наместо вообичаената ноќна панорама, тие наидоа на глетка за која велат дека ќе ја паметат до крајот на животот.
„Мислевме дека ќе имаме среќа ако имаме ведро небо таа ноќ, но ноќта се претвори во нешто незаборавно“, рече Реј.
Кантабрана беше првиот што забележа бура што се развиваше над хоризонтот и рече дека можеби ќе имаат шанса да видат црвени спрајтови. „Тој ја разгледуваше панорамата на Млечниот Пат и сфати дека случајно уловил црвени спрајтови“, се сеќава Реј. „Ден и јас едноставно не можевме да веруваме – имаше викање, смеа и целосна еуфорија во темнината.“
Што се црвени спрајтови?
Црвените спрајтови се електрични празнења во горната атмосфера што создаваат моќни бури. За разлика од обичните молњи што патуваат кон земјата, спрајтовите се протегаат нагоре во вселената, создавајќи форми што изгледаат како столбови, моркови или медузи.
Првата фотографија од црвен спрајт е случајно направена од тим на Универзитетот во Минесота во 1989 година. Феноменот трае само неколку милисекунди и ретко е видлив со голо око – но Реј имаше среќа.
„Гледав токму во вистинската насока кога се случи – чиста случајност. Видов краток блесок на црвена боја, на точно вистинското место на небото“, рече тој.
За наградуваниот фотограф на ноќни пејзажи, тоа беше сон што стана реалност:
„Како да гледате во нешто нереално, речиси етерично… таа длабока црвена боја трае само дел од секундата, но остава моќен впечаток.“
Уметноста и науката зад фотографијата
Фатењето црвен спрајт бара техничка експертиза, научно разбирање и уметнички инстинкт, објаснува Реј.
„Тоа е многу тежок вид фотографија, но исто така и исклучително наградувачки.“
Неговиот колега Зафра додава дека тоа била една од „најнеобичните ноќи“ во неговиот живот.
„Гледајќи го Млечниот Пат како трепери над хоризонтот, додека огромни црвени ленти светлина танцуваат над бура оддалечена стотици километри – тоа е глетка што ќе ја паметите засекогаш.“
Според знаењето на Зафра, нема други фотографии што ги доловуваат црвените спрајтови и јужниот Млечен Пат во ист кадар.
„Тоа беше моментот кога знаеш дека си сведок на нешто што веројатно никогаш повеќе нема да го видиш.“